Ξεκλέυω λίγο χρόνο απ'την δουλεια για να αφιερώσω την ψυχή μου εδώ. Στον ιστιοχώρο που τόσο αγαπώ.
Kαι πάλι εδώ θα αναζητήσω, ποια χαραγμένα στην ψυχή μου μονοπάτια, είναι αυτά που περπατώ. Kαι ίσως στο τελος να γνωρίσω τι είναι αυτό που αλήθεια εγώ ποθώ. Ο έρωτας, μου χτύπησε την πόρτα. Και χαίρομαι πολύ που μπορεσα και του άνοιξα καλωσορίζοντάς τον στη ζωή μου.

Όταν όμως βρεθώ σ'αυτά τα χέρια που αγαπάω, μοιάζει να μεταφέρομαι σε κόσμο μαγικό. Μοιάζει να βρίσκομαι αλλού, σε παραλίες άλλες... Οπού τα πάντα μου αρκούν και όλα γαληνεύουν. Ποτέ παλιά δυο χέρια απλά να με είχανε αγγίξει και εμένα ο νους μα και η καρδιά να έχουν πλημυρήσει από αισθήματα απλά που νιώθει ο καθ'ένας μα με μια ένταση τυφλή, και πόθο όλα - ένα.