Σάββατο 10 Σεπτεμβρίου 2011

Aφierωμeνo...

Ήλιε μου

Το άγγιγμά σου, μου θυμίζει ήλιου ακτίνες
που με κρατάνε αγκαλιά, όταν κρυώνω...

 Για τίποτα δεν ήμουν σίγουρη,
για τίποτα ούτε και τώρα.

Ξέρεις, δεν έχει η ζωή ανάσα μες τη φλόγα,
όταν η φλόγα είναι καυτή μα,
καίει - μονάχη φλόγα.

Μαζί σου λέξεις δυνατές φουντώνουν ως τα ύψη.
Και οι καρδιές, και οι ματιές,
φουντώνουνε την πίστη.

Έχω για σένα δυνατή αγάπη, Έρωτά μου.
Έχω για σένανε κρυφή ελπίδα στα όνειρά μου.

Σαν ηλιαχτιδα μου εσύ, ζεσταίνεις την ψυχή μου,
και είσαι εσύ πάντα εκεί, προστάτης στη φωνή μου.

Προστάτης της αγάπης μας, εμπιστοσύνη σου έχω.
Σ'εσένα όλα τ'αγαπώ,
για εσένα όλα τα έχω...

Μία καρδιά για εσέ χτυπά,
να ξέρεις, η δική μου.
Και η ανάσα μου γοργά θα τρέμει,
στ'άγγιγμά σου.

Λόγια πολλά, λόγια γλυκά, λόγια γεμάτα πόθο.
Μα ξέρω πως αγάπη μου, για εσένανε τα νιώθω.
Και ξέρεις σίγουρα και εσύ, αν νιώθεις σαν εμένα,
και αν η αγάπη μας αυτή, είν'αλήθεια, ή ψέμα.
Για εσένα Θ.Κ.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου