Και αν για σένα το αστέρι υπάρχει στον ουρανό, εγώ έχω ένα δικό μου! Το βλέπω, το αγγίζω, το φιλώ. Το αγαπάω και το φροντίζω όταν μπορώ. Μα το αστεράκι μου, ξεχνά πως θέλω και εγώ να λάμψω... Και στην ανάγκη μου να το κοιτώ και να θαυμάζω την ύπαρξη του, αμελώ πως το δικό μου φως χάνεται... Και ίσως γιατί στο φως, δεν γίνεται να φωτίζεις... Ωστόσο μπορείς να λάμπεις και εσύ μαζί και να στριφογυρίζεις... Και αν το φως σου χάνεται και δεν το δει κανείς? Και αν εσύ νομίζεις πως λάμπεις σαν αστραπή, μα στην πραγματικότητα απλά σε φωτίζει το αστέρι που αγαπάς? Σημασία έχει να φέρει ο άλλος φως στη ζωή σου? ή μήπως να φωράς και εσύ λίγη λάμψη και να φωτίσεις και τη δική του ζωή λιγάκι?Τι πιο γλυκό όμως, από το να σε αγκαλιάζει ένα ολάστρευτο αστέρι, όταν εσύ έχεις πάψει να λάμπεις?
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου