Ξέρεις... όταν οι σκέψεις σου θολώνουν το μυαλό ίσως το καλύτερο που έχεις να κάνεις είναι απλά να ηρεμήσεις, να πιείς λίγη σοκολάτα, και να πεις οκ... Ας δούμε πως νιώθεις...
Έτσι λοιπόν και εγώ ποτέ δεν περίμενα να πετάξουμε... Κι όμως πετάμε...
Είναι τόσο περίπλοκες οι μέρες μας... Δεν ξέρεις που να στραφείς... Τι να κοιτάξεις.. Προτιμώ την θετική πλευρά. Ναι τα πράγματα πάνε από το κακό στο χειρότερο, στην οικονομία, στην πολιτική, στην οργάνωση της χώρας, στο κόσμο γενικότερα. Ναι υπάρχουν ένα σωρό πράγματα που αν δεν τα κοιτάξεις, στο τέλος σε αγγίζουν μειδαμεινά εως και καθόλου θα έλεγα... Αν δηλαδή όλα λειτουργούσαν τέλεια στα παραπάνω, τότε τι? Εσύ, θα είχες την τέλεια ζωή? Ε, όχι δα.
Κι όμως, το πως βλέπεις το γύρω γύρω αλλά και το μέσα κάνει τη ζωή σου τέλεια. Θα σου πω κάτι, φιλέ μου... Είχα μία φίλη για περίπου 10 χρόνια, ίσως και παραπάνω, με την οποία πλεον έχω χαθεί... Θα σου πω επίσης πως φίλους άλλους δεν θα κάνω, γιατί είχα βασιτεί σε αυτήν. Τέλος όμως θα σου πω, πως έχω έρωτα μεγάλο, και σ'αυτόν στηρίζω πλεον κάθε λέξη, κάθε αρχή.
Πως σου φαίνεται λοιπόν? Λεφτά (δεν) υπάρχουν και φίλοι (δεν) υπάρχουν. Να σου πω και κάτι ακόμα...? Δουλειές (δεν) υπάρχουν, και ας είμαι καθημερινά στην πρακτική της σχολής σαν να έχω κανονικά δουλειά αλλά πάντα αμοισθή. Θες και κερασάκι? Χαχα, έχω και από αυτό... Με την οικογένεια κάθε επικοινωνία γίνεται σχεδόν ανέφικτη... Ωωωω ναι... Και σε όλα αυτά θα με ρωτήσεις και με το δίκιο σου : "Κοπελιά μου πως νομίζεις πως θα πετάξεις?"
Μα ναι πετάω... Πετάω και μόνο που σκέφτομαι τα μάτια του... Πετάω και μόνο που νιώθω τα φιλιά του... Και όταν με παίρνει αγκαλιά τα πάντα σβήνουν και εγώ... Πετάω!
Έτσι γίνεται... Γιατί όταν αγαπάς... Όταν είσαι ερωτευμένος... Όταν είσαι καλά με τον εαυτό σου... Ναι και μπορείς να πετάξεις...
Τις προάλλες μπήκα στο λεωφορείο, και ο οδηγός έβριζε όλη την ώρα, στο τηλέφωνο, τους επιβάτες, τους άλλους οδηγούς, την κίνηση, τα φανάρια... Ότι μπορείς να φανταστείς... Μιλάμε για πολύ βρήσιμο... Με ενόχλησε γιατί λέω, οκ είσαι γκρινιάρης και κατσούφης και έτσι θες να είσαι, αλλά κράτα το και λίγο μέσα σου... Και στην τελική γιατί να μην κάνω και εγώ κάτι να αλλάξει όλο αυτό? Έτσι πήρα μία πρωτοβουλία, και έκανα κάτι που ποτέ δεν είχα κάνει στο παρελθόν, όταν έφυγα όμως από το λεωφορείο, ο άνθρωπος αυτός χαμογελούσε... Έτσι λοιπόν λεφτά μπορεί να (μην) υπάρχουν, και τα παιδάκια στην Αφρική να πεινάνε, αλλά στο τέλος τέλος όταν μπορώ να κάνω κάτι και θέλω, μπορώ και να πετάξω... Τέλος! .-Υ.Γ.
If you want to fly, you got to give up the shit that weighs you down. Toni Morrison
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου