Τρίτη 13 Δεκεμβρίου 2011

Where to look for beauty?

Ξέρεις σήμερα έκατσα και διάβασα rockmantic. Δεν είχα χρόνο. Το ήθελα όμως, και το έκανα... (song)
Τα απλά post, αυτά που όταν τα γράφεις δεν λένε και πολλά ή εκείνα που λένε τα πάντα... Δάκρυσα.. Και αν δεν μ'αρέσει να βλέπω τους άλλους να κλαίνε, άλλο τόσο δεν μ'αρέσει όταν το λένε. Αλλά στ'αλήθεια... Όσα έγραφε δεν τα έχω ζήσει... Πως θα μπορούσα άλλωστε αφού είναι βιώματά της. Κι όμως αυτό το ψάξιμο, το πήγαινε, το έλα.. Το κοίτα κάτσε σκέψου ψάξε... Με έκανε να καταλάβω κάτι.
Όταν ήμουν μικρή, πολύ πιο μικρή απ'ότι τώρα, δεν μου άρεσε να γράφω ημερολόγιο. Δεν ήξερα τι να γράψω. Τι φαγητό έφαγα? Τι έκανα στο σχολείο? Τι παιχνίδι έπαιξα? Βαριόμουν και δεν το κράταγα για πάνω από δυο μέρες... Σαν μεγάλωσα κάπως, άρχησα να κρατάω... Και τότε έγραφα για τα ερωτικά μου... Με ποιον είμαι, με ποιον βγήκα, τι μου είπε τι του είπα και διάφορα τέτοια που έκαναν τη καρδιά μου να χοροπηδά... Καλή ώρα όπως η γλυκιά μου Φ. Τώρα λοιπόν που είμαι με τον Έρωτα, δεν έχω όρεξη να πω για τίποτα... Η χαρά δεν γράφεται στο χαρτί... Την νιώθεις... Δεν ξέρω γιατί αλλά έτσι το βλέπω το πράγμα και ίσως να κάνω και λάθος... Αλλά. Τι να πω (?), ότι θέλω να κάνω τα παιδιά του και ότι κάθε μέρα τον ερωτεύομαι και πιο πολύ? Το κρατώ για μένα και ίσως, ασυναίσθητα πάντα για να το προστατέψω... Γιατί να το θέσω και αλλιώς... Πες πως έχεις ένα πλαστικό και ένα κρυστάλινο ποτήρι... Ε, το πλαστικό το φέρνεις από εδώ, το πας από εκεί, το παιδεύεις... Θα το πετάξεις στο τέλος... Το κρυστάλινο το παίρνεις το βάζεις στο ράφι της βιτρίνας, το ξεσκονίζεις και το θαυμάζεις... Τέλος... Άρα αναρρωτιέμαι... Όταν πλεον χάνεις το αντικείμενο αναφοράς σου, γιατί απλά έχει ικανοποιηθεί,  όταν αυτό που σκάλιζες έχει είναι γεμάτο ομορφιά, πως βρίσκεις άλλο μέρος για να ψάξεις?  Που να ψάξεις για ομορφιά?

1 σχόλιο: