Στα 15 μου, δεν ένιωθα... Ήμουν παρορμητική, επιπόλαιη, γεμάτη ενθουσιασμό και δύσκολα (πολύ) πληγωνόμουν! Δεν μοιραζόμουν κομμάτια του εαυτού μου, άρα και δεν μπορούσε κάποιος να έχει πρόσβαση στην καρδιά μου, στο μυαλό μου, ή την ψυχή μου για να με πληγώσει.
Θυμάμαι λοιπόν που συχνά πυκνά όταν κάποια συζήτηση γυρνούσε στα αγόρια, ότι όλες οι μεγαλύτερες γυναίκες, φίλες της μητέρας μου, θείες, ξαδέρφες, κλπ, θα μου έλεγαν πως "σαν ερωτευτώ θα καταλάβω.". Δεν μπορούσα να καταλάβω. Απαντούσα με μεγάλη σιγουριά ότι εγώ διαφέρω.! Δεν υπήρχε περίπτωση να με κάνει εμένα άντρας να τρέχω από πίσω του... Όχι ότι είμαι καμιά σπουδαία, απλά επειδή δεν έχω ούτε υπομονή ούτε επιμονή για να το κάνω...Κανείς δεν μου εξήγησε πως αυτό συμβαίνει, όταν αρχίσεις να μοιράζεσαι.! Τότε νιώθεις να αφήνεις την ύπαρξή σου στα χέρια του άλλου, και... τέλος πάντων αυτά τα έχω αναλύσει και σε άλλες αναρτήσεις μου...
Το ζητούμενο τώρα είναι πως ξεπερνάς το να βασίζεσαι στον άλλον, και να έρχεσαι να αναλάβεις και πάλι την ύπαρξή σου στα χέρια σου?
Αυτό, είναι όπως και το θέμα του έρωτα. Αν δεν το ζήσεις δεν θα το καταλάβεις. Παρόλαυτα θα προσπαθήσω να το περιγράψω. Όσο αποφεύγεις να αντιμετωπίσεις την πηγή του "κακού" τόσο πιο πολύ θα χάνεις τον εαυτό σου. Όσο πιο γρήγορα το κάνεις, τόσο πιο πολλές πληγές θα ραφτούν επιπόλαια και θα πονάνε. Χρειάζεσαι χρόνο, να ωριμάσουν τα γεγονότα μέσα σου. "πατήρ αληθείας χρόνος" μου θύμιζε συχνά ο Δ.Μ. Αφού ωριμάσουν, θα χρειαστεί να ασχοληθείς με αυτό. Να δεις τα λάθη σου κατά κύριο λόγο. Να αναλύσεις τι ήταν αυτό που σε έκανε να εμπιστευτείς και να μοιραστείς. Τι καλά θες να κρατήσεις. Και αν θες να κλείσει αυτός ο κύκλος.Όλα τα παραπάνω βγαίνουν, νομίζω, τελείως διαφορετικά από άνθρωπο σε άνθρωπο. Επίσης μπορεί οι απαντήσεις να μην είναι ξεκάθαρες. Το θέμα είναι ο χρόνος. Α) για να ωριμάσει το παρελθόν, και Β) για να ασχοληθείς μαζί του, αλλά και με τον εαυτό σου με υπομονή και επιμονή προς καλύτερη ανάρρωση.
Προσοχή!!! Μην τα κάνεις ανάποδα.! 99% θα πάει στραβά. Και επιπλέον κατά τη διάρκεια κυρίως του Α (αλλά και του Β) δεν σημαίνει ότι τα βάφουμε μαύρα. Απλά προσέχουμε να μην πληγωθούμε χειρότερα, να μην πληγώσουμε, και να μην ξυπνήσουμε το επόμενο πρωί, με την ευχή να θυμόμασταν τι έγινε χτες βράδυ. Και φυσικά να κάνουμε πράγματα (πολλά πράγματα) τα οποία είναι σίγουρο ότι δεν θα τα μετανιώσουμε και θα μας κρατήσουν σε εγρήγορση. *Αν δεν θες να εμπλακείς σε εφήμερες σχέσεις, καλή παρέα είναι οι φίλοι (όχι κοινοί) και η οικογένεια ούτως ώστε να αποφύγεις τη μιζέρια. Υπάρχουν όμως πολλές εναλλακτικές οπότε ψάξε την δική σου.!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου