Παρασκευή 10 Ιουνίου 2011

Prιvεt lοvε...

Και τελικά δυο χείλη σμήγουν, τα μάτια κλείνουν, οι παλμοί παίρνουν φωτιά... Και κάπως έτσι τα πάντα αλλάζουν, οι δρόμοι αδιάζουν, η καρδιά λαχταρά...
Έτσι βλέπεις πως τίποτα από όσα και αν είχες φανταστεί, τίποτα από ότι είχες προγραμματίσει, δεν έχει νόημα... Τίποτα εκτός από εκείνη τη στιγμή... Ξαφνικά όλα πηγαίνουν υπέροχα, εσύ βάζεις τάξη στα πάντα... Οτιδήποτε και αν ηταν αυτό που σε προβλημάτιζε τώρα έχει σιωπήσει, γιατί η καρδιά σου θέλει να φωνάξει δυνατά... Το κρατάς για εσενα και ας είναι χαρά... Μονάχα για σένα μέχρι να το πεις κάπου... Κάπου που ξέρεις πως θα φερθεί to your privet love like it's precious... και πως τίποτα δεν πρόκειται να το χαλάσει αυτό... Γιατί είναι μοναδικό... Γιατί είναι ξεχωριστό... Γιατί σε μαγεύει, σε ταξιδεύει, σου δίνει αφορμή να κάνεις όνειρα... Έχεις πλέον ένα λόγο να βλέπεις τον κόσμο πιο όμορφο από χτες... Έχεις ένα λόγο να περιμένεις ένα sms... Έχεις κάποιον στο μυαλό σου να σε κάνει να νιώθεις πως πρέπει να κρατήσεις για σένα και μόνο κάτι τόσο σημαντικό...
Πόσο όμορφο είναι όλο αυτό?
http://www.youtube.com/watch?v=6jp7rGGVHD0&feature=FLksrnlpP-p3k&index=72

3 σχόλια:

  1. ....Είναι και όμορφο αλλά και οδυνηρό κατά τη γνώμη μου...
    Ναι μεν το κρυφό έχει μια μαγεία αλλά όπως ακριβώς δεν υπάρχει τέλειο έγκλημα γιατί ο εγκληματίας θα θελήσει να το παινευτεί κάπου έτσι και η χαρά δεν μπορεί να κρυφτεί για πολύ. Ίσα-ίσα το κρύψιμό της θα μπορούσε να είναι μία άκρως φθείρουσα(υπάρχει δεν υπάρχει τέτοια λέξη)διαδικασία...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. οκ, οπότε τι? Αυτά που λές με μπερδεύουν... Ναι μεν ο έρωτας είναι ένα μικρό πανηγυράκι μες τα στήθια σου που δεν μπορείς να κρατάς περιορισμένο, αλλά στ'αλήθεια πέρα από το τη χαζοφάτσα που έχεις όλη την ημέρα ( :D) και το πόσο σιρόπι τρέχει όταν τον ακούς, δεν θα βγεις να το φωνάζεις από εδώ και από κει... Προσωπικά δεν θα επιδιώξω να το μάθει κάποιος, αλλά δεν θα περιορίσω και τον αυθορμητισμό μου για παρτυ τους... :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Προφανώς δεν θα βγεις και θα το λες παντού χωρίς σκοπό αλλά από την άλλη το να το κρατάς συνέχεια μέσα σου προσπαθώντας παράλληλα να το κρύψεις με κάθε μέσο, πιστεύοντας και ανυσηχόντας για το αν οι άλλοι υποψιάζονται κάτι είναι μια διαδικασία που οδηγεί εν τέλη στην αλλοίωση του εαυτού σου...
    άρα και αναρωτιέμαι εάν τελικά κάτι το οποίο είναι τόσο καλό αλλό κρυμμένο προκαλεί τα παραπάνω συνεχίζει να είναι καλό?

    ΑπάντησηΔιαγραφή