να με καταστρέψεις γλυκά...

Τι συμβαίνει λοιπόν? Στ'αλήθεια το μυαλό θα κάνει "ΠΡΑΦ" όπως λέει και ένας φίλος μου... (song)
Πρώτη φορά που θέτω ελληνικό τραγούδι, αλλά πραγματικά η μουσική αυτή...

Οπότε? Μπορεί κάποια πράγματα να είναι καταστροφικά για εμάς, και να το αντιλαμβανόμαστε απόλυτα, όμως και πάλι να επιμένουμε σε αυτά... Με ποιο σκεπτικό? Η γλυκιά καταστροφή που μας προσφέρουν κάποιες από τις επιλογές μας είναι αυτές που μας κάνουν να νιώθουμε ένοχοι για τον εαυτό μας, όμως δεν είναι πάντα η καταστροφή για εμάς τους ίδιους... Τις τελευταίες μέρες οι τύψεις για επιλογές του παρελθόντος με κυκλώνουν όλο και πιο έντονα...
Όσο γράφω αναρωτιέμαι... Στ'αλήθεια αν κάποιος κάτσει και διαβάσει τα blog μου τότε πολύ απλά διαβάζει και τις σκέψεις μου, τον συναισθηματικό και πνευματικό κύκλο που κάνει το μυαλό την εκάστoτε περίοδο... Δεν είναι αυτό, καταστροφή? Και αν πρόκειται για κάτι τέτοιο? Τότε γιατί να εκθέτουμε την ψυχή μας έτσι?
Παρόλ' αυτα θα συνεχίσω, γιατί σήμερα γράφω για εκείνον! Τον άνδρα που με έμαθε πολλά και εγώ? Φυσικά και δεν περίμενα να μάθει από εμένα, αλλά και πάλι... Δεν γνωρίζω αν έχει κερδίσει κάτι, παρόλο που εγώ πήρα πολλά... Και κατέστρεψα εξίσου πολλά... Ένα μεγάλο συγγνώμη... Και ακόμα και αν δεν μιλάμε, ή δεν βλεπόμαστε, να ξέρεις πως σε σκέφτομαι γλυκιέ μου... Και ας ξέρω πως σιγά σιγά με ξεχνάς... Αυτό ίσως να απαλύνει κάποτε τις ενοχές μου...

υ.γ. γλυκιέ μου Αrtaki that was about you...
http://www.youtube.com/watch?v=jAsIPZRCFuU